کمتر پادشاهی در تاریخ وجود دارد که مانند او یادگاری از بزرگی وبزرگ منشی به جای گذاشته باشد .او سرداری بزرگ ورهبری خردمند ونیک خواه بود.هرکشوری را که به شاهنشاهی خود می افزود سامان آنرا تغییر نمی داد. 

کوروش پس از تاسیس یک حکومت بزرگ، شامل ممالک متمدن و نیرومند شرق نزدیک و میانه، و تامین حیثیت و افتخاری بزرگ برای خود و اعقاب خویش، در سال 520 قبل از میلاد پس از 70 سال عمر در کمال عزت و نیکنامی درگذشت. تقریبا" تمام مورخان و سیاحان و خاورشناسان از این مرد به نیکی یاد کرده اند.

هرودت:

در جایی دیگر او را آقای تمام آسیا میخواند و مینویسد: "هنگام پادشاهی کوروش و کمبوجیه قانونی راجع به باج و مالیات وضع نگردیده بود، بلکه مردمان هدایا میآوردند. تحمیل باج و مالیات در زمان داریوش معمول گردید، لذا پارسیان میگفتند که داریوش تاجر، کمبوجیه آقا و کوروش پدر بود. اولین را به آن جهت که سود طلب بود، دومین را چون سختگیر و با نخوت بود و سومین (کوروش) را به واسطه اینکه ملایم و رئوف بود و همیشه خیر و خوبی ملت را هدف قرار میداد، پدر میخواندند."                                           .

گزنفون مینویسد : "او سطوت و رعب خود را در تمام روی زمین انتشار داد، بطوری که همه را مات و مبهوت ساخت. حتی یک نفر هم جرات نداشت که از حکم او سرپیچی کند و نیز توانست دل مردمان را طوری برخود کند که همه میخواستند جز اراده او، کسی بر آنها حکومت نکند."                                                       .

همین مورخ در مطلبی دیگر میآورد که: "کوروش خوش قیافه، خوش اندام، جوینده دانش، بلند همت، با محبت و رحیم بود. شداید و رنج ها را متحمل میشد و حاضر بود با مشکلات مقابله کند ... کوروش دوست عالم انسانیت و طالب حکمت و قوی الاراده، راست و درست بود ... باید اذعان نمود که کوروش تنها یک فاتح چیره دست نبود، بلکه رهبری خردمند و واقعبین بود و برای ملت خود پدری مهربان و گرانمایه به شمار میرفت."           .

ریچار فرای معتقد است که: "یک صفت دوران حکومت کوروش همانا اشتیاق به فراخویها و سنتهای مردم فرودست و فرمانبر شاهنشاهی و سپاسداری دین و رسمهای ایشان و میل به آفریدن یک شاهنشاهی آمیخته و بیتعصب بود. صفت دیگرش ادامه سازمانها و سنتهای شاهان گذشته یعنی مادها بود. با این تفاوت که فقط کوروش جانشین آستیاک گشته بود. چرا که بیگانگان شاهنشاهی هخامنشیان را همان شاهنشاهی مادی و پارسی  .

همچنین خاورشناسان بسیار دیگری راجع به کوروش نظر دادهاند که بیان همه آنها خارج از حوصله این مطلب است. در اینجا به یک نکته مهم میپردازیم و آن اینکه مولانا ابولکلام آزاد، ضمن تفسیر چند آیه از سوره کهف معتقد است که ذولقرنین در آیات قرآنی اشاره به همان کوروش هخامنشی است.                                

نکته جالب دیگر آنکه در آرامگاه کوروش کبیر این عبارت نوشته شده است : "ای انسان هر که باشی و از هر کجا که بیایی، زیرا که میدانم خواهی آمد، من کوروش هستم که برای پارسیان این دولت وسیع را بنا کردم. پس بدین مشتی خاک که تن من را میپوشاند رشک مبر پلوتارک از دیگر مورخین در این باره مینویسد که : "اسکندر پس از حمله و خواند این جملات بسیار متاثر شد و چون دید که درب آرامگاه کوروش را گشودهاند و تمام اشیاء گرانبهایی را که با او دفن شده است ربودهاند، دستور داد تا مرتکب را بکشند."

در طول مدت پادشاهي پر افتخار كورش كبير او هفت بار سرتاسر امپراتوري خود را سركشي كرد، با توجه به وسعت كشورهاي تحت كنترل كورش، هر سركشي ماهها به طول مي انجاميد. او پس از مراجعت از آخرين ديدار از سرزمينهاي پارس بر طبق عادات هميشگي، به پرستش اهورامزدا پرداخت و قربانيان در اين راه فدا كرد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: